بنام مولا

امام علی علیه السّلام فرمودند:کُلُّ یَومٍ لا یُعصَی اللهُ فیهِ فَهُوَ یَومُ عیدٍ؛هر روزی که در آن گناه نشود همان روز، روز عید است.نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره 428اگر روزی صبح از خواب بیدار شدی وتصمیم گرفتی تا شب نافرمانی خدا را نکنی بلکه مطیع مولای خود باشی ان روز عید توست ومیتوانی دعای عید را در قنوت نماز واجب یا نافله صبح یا نافله شب بخوانی واز خداوند طلب کنی که حالت را به بهترین حالها محول بگرداند همان طور که شب را به روز محول میکند وسیاهی را به نور مبدل میکند دل سیاه ما را به نور علم ودانش ومعرفت نورانی بکندبرای اینکه خدای تبارک وتعالی مولای مهربان ما دلهای ما را به دلهای پاک وسرشار از معرفت مبدل بکند یا دعای سال نو با بخوان یا اگر دعایی جامع تر را میخواهی دعای امام صادق ع را در قنوت نافله شب بخوان تا تغیر وتحولی در خودت ایجاد بکنی ورستگاری خود را از خداوند منان طلب کنیاَللَّهُمَّ مُقَلِّبَ اَلْقُلُوبِ وَ اَلْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ لاَ تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِيوَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ اَلْوَهّٰابُ وَ أَجِرْنِي مِنَ اَلنَّارِ بِرَحْمَتِكَاَللَّهُمَّ اُمْدُدْ لِي فِي عُمُرِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ فِي رِزْقِي وَ اُنْشُرْ عَلَيَّ رَحْمَتَكَوَ إِنْ كُنْتُ فِي أُمِّ اَلْكِتَابِ شَقِيّاً فَاجْعَلْنِي سَعِيداً فَإِنَّكَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَكَ أُمُّ اَلْكِتَابِاز امام حضرت صادق ع روايت شده: چه چيز شما را باز می دارد از اينكه در هر صبح و شام اين دعا را سه مرتبه بخوانيد:اللَّهُمَّ مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ لا تُزِغْ قَلْبِي بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنِيخدايا اى دگرگون بنام مولا...

گر تیغ بارد در کوی آن ماهگردن نهادیم الحکم للهآیین تقوا ما نیز دانیملیکن چه چاره با بخت گمراهما شیخ و واعظ کمتر شناسیمیا جام باده یا قصه کوتاهمن رند و عاشق در موسم گلآن گاه توبه استغفراللهجانا چه نالی گر وصل خواهیخون بایدت خورد هر گاه و بی‌گاهمنم سرگشته حیرانت؛ ای دوست●♪♫کنم یک باره جان؛ قربانت، ای دوست…●♪♫خلیل آسا؛ زِ شوقِ وصلِ کویت●♪♫دهم سر؛ بر سرِ پیمانت، ای دوست●♪♫دلی دارم؛ در آتش، خانه کرده●♪♫میانِ شعله‌ ها؛ کاشانه کرده●♪♫دلی دارم؛ که از شوقِ وصالت●♪♫وجودم را زِ غم؛ ویرانه کرده●♪♫وجودم را زِ غم؛ ویرانه کرده●♪♫من؛ آن آواره ی بشکسته بالم●♪♫زِ هجرانت بُتا؛ رو بر زوالم●♪♫منم آن؛ مرغِ سرگردان وُ تنها●♪♫پریشان گشته شد؛ یک باره حالم!●♪♫سحر؛ سر بر سرِ سجاده کردم●♪♫دعایی؛ بهرِ آن دلداده کردم●♪♫زِ حسرت؛ ساغرِ چشمانم، ای دوست●♪♫لبالب یک سره؛ از باده کردم●♪♫دلا! تا کی اسیرِ یادِ یاری؟●♪♫زِ هجرِ یار؛ تا کی داغداری؟●♪♫بگو؛ تا کی زِ شوقِ روی لیلی، تو مجنونِ پریشانِ روزگاری؟!●♪♫پریشانم… پریشان روزگارم●♪♫من؛ آن سرگشته ی هجرِ نگارم●♪♫کنون عمریست؛ با امیدِ وصلت، درونِ سینه، آسایش ندارم!●♪♫زِ هجرت؛ روز وُ شب، فریاد دارم●♪♫زِ بیدادت؛ دلی ناشاد دارم●♪♫درونِ کوهسارِ سینه ی خود؛ هزاران کشته، چون فرهاد دارم!●♪♫چرا ای نازنینم؛ بی وفایی؟●♪♫دمادم با دلِ من، در جفایی؟●♪♫چرا آشفته کردی، روزگارم؟●♪♫عزیزم دارد این دل هم، خدایی…●♪♫عزیزم دارد این دل هم، خدایی…●♪♫───┤ ♩♬♫♪♭ ├───ما را به جز خیالت، فکری دگر نباشددر هیچ سر خیالی، زین خوبتر نباشددانم که آه ما را، باشد بسی اثرهالیکن چه سود وقتی که، از ما اثر نباشد؟در خلوتی که عاشق، بیند جمال جانانباید که در میانه، غیر از نظر نباشدبه جان تو،قسم که من،زدوریت بنام مولا...

سپاس خداوند کعبه که 323ماه زندگی را به من هدیه کرد تا ریزه خوار سفره مولایم باشم وشکر گذار نعمتهای بیکران او باشم‏آدمی به مرور آرام می‌گیردبزرگ می‌شود‏بالغ می‌شودو پای اشتباهاتش می‌ایستد‏گذشته‌اش را قبول می‌کند،نادیده‌اش نمی‌گیرد‏می‌فهمد که زندگی یک موهبت است،یک غنیمت است‏یک نعمت استو نباید آن را فدای آدم‌های بی‌مقدار کرد!‏اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شوددر من بسیاری چیزها از بین رفتند،که گمان می‌کردم تا ابد ماندگارند …بله دوستان! آدم‌ها می‌روند، تغییر می‌کنند، آدم‌ها صفحه خاصی از کتاب نیستند که رهایشان کنید و بروید و وقتی برگشتید، همچنان سر جای خودشان باشند. آدم‌ها را در زمان خودش دریابید.تمام آن چيزی که درباره‌ی تو در سرم هست، ده‌ها کتاب می‌شود.اما تمام چيزى که در دلم هست، فقط دو کلمه است:دوستت دارم!...الله الله الله بنام مولا...